پیروان خرفت جماران و برگ شاه‌دانه معروف به گیاه ماری جوانا

...........................................................

خرفت. [ خ ِ رِ ] ( از ع ، ص ) کندفهم. کندذهن.

...............................................................

اینستاگرام پیروان پیر جماران با طرحی از برگ شاهدانه معروف به گیاه ماری جوانا،فرا رسیدن سال ۱۳۹۷ را تبریک گفت. این اشتباه بازتاب وسیعی در شبکه های اجتماعی داشت. البته ساعاتی بعد که گردانندگان این حساب با توجه به کامنت های کاربران به اشتباه خود پی بردند و تصویر گیاه شاهدانه را به تصویر یک گل تغییر دادند. 




                    
         
نمونه ای از کامنت ها در شبکه های اجتماعی:
(اتفاقا همین چند روز پیش علی چلاق از این جنس زیاد استفاده کرده بود میگفت استقلال آزادی بیان و... هست هر کی میگه نیست دروغ میگه)
(نه اصلا اشتباه نبوده قربونت....از اولشم این مادر قحبه ها بنگی و چرسی بودن ....اون امام جاکش عبنه ایشون که جنس زده بود رفته بود کره ماه ...)
(اینام که پیرو همون کیر جمارانن دیگه...اتفاقا اشتباهی در کار نبوده. این برگ نقش مهمی در سیاست آخوندی بازی کرده.)
(تقریبا ۹۰ درصد مسولین عاشق حشیش و از مصرف کنندگان ویژه آن هستند) (اتفاقا این گیاه نماد و قدرت هزیان گویی و توهم سرایی حکومت بپاخواسته از جماران است)

شاه‌دانه | شاه‌دانه (به فارسی: تخم) (نام علمی: Cannabis sativa var indica) گیاهی یک ساله با برگ‌های قطره‌ای است. میوهٔ این گیاه ریز و روغنی بوده و خاصیت آرامش بخش دارد که از آن برای درمان نیز استفاده می‌شود. از بخش‌های مختلف این گیاه مشتقات فراوانی از جمله تخم شاه‌دانه، الیاف شاه‌دانه و مواد روانگردانی مثل ماری‌جوانا و حشیش تهیه می‌شود.

ماری‌جوآنا | ماری‌جوآنا، علف همچنین برگردان انگلیسی‌اش وید، گرَس یا گل[n ۱] ترکیبی از گیاه شاه‌دانه است که به عنوان داروی فعال‌کننده روان یا داروی طبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به جز ماری‌جوانا، ترکیبات دیگری از گیاه شاه‌دانه نظیر حشیش و روغن حشیش نیز به‌دست می‌آید.

تتراهیدروکانابینول ترکیبِ مؤثر همهٔ فراورده‌های گیاه شاهدانه و عامل اصلیِ آثارِ سرخوشی‌آورِ آن است. تَمدد اعصاب، درون‌اندیشی خنده زیاد و افزایش اشتها از مهم‌ترین آثارِ دلخواه ذهنی و جسمیِ ماری‌جوانا است. از عوارض جانبی موقتیِ مهم مصرف آن می‌توان به کاهش حافظهٔ کوتاه‌مدت، خشکی دهان، سرخی دیدگان، اختلال در مهارت‌های حرکتی، و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد. عوارض جانبی بلندمدت شامل اعتیاد، کاهش قوای فکری در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کرده‌اند، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماری‌جوآنا مصرف می‌کرده‌اند.

ماری‌جوانا، به‌عنوان یک مادهٔ داروهای روان‌گردان تفریحی، داروی درمانی، و همچنین در برخی مراسم مذهبی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این دارو بیشتر به‌صورت تنفسِ دودِ حاصل از سوختن (تدخینی) و گاهی به‌صورت خوراکی است. در حالت تدخینی، این گیاه را معمولاً با شِیکِر خُرد می‌کنند و در کاغذ نازکی (معروف به پِیپِر paper) رول میکنند و مصرف می‌کنند.

از اوایل قرن بیستم، در اغلب کشورهای دنیا، محدودیت‌هایی قانونی درمورد استفاده و فروش ماری‌جوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع شده‌است. علاوه براین، ماری‌جوانا در برخی کشورهای دنیا مانند کانادا، بلژیک، استرالیا، هلند، اسپانیا و همچنین ۳۲ ایالت از کشور آمریکا به‌عنوان یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد که به‌عنوان ماری‌جوانای طبی از آن یاد می‌شود. داشتن، مصرف، و فروش آن در بیشتر کشورهای جهان غیرقانونی است.


اولین نشانه‌ها از مصرف ماری‌جوانا به هزارهٔ سوم پیش از میلاد یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط می‌شود.

حشیش | حشیش به فارسی دَری «چرس» ماده‌ای‌ست که از انگم گیاه شاه‌دانه به دست می‌آید. تفاوت حشیش با ماری‌جوآنا در این است که ماری‌جوانا از برگ و گل خشک شدهٔ گیاه شاه‌دانه حاصل می‌شود.

ترکیبات مؤثر در حشیش کمابیش همان ترکیبات سایر قسمت‌های گیاه شاهدانه با خلوص بالاتر است. برگ و جوانه این گیاه گراس نامیده می‌شود. روغنی که از صمغ شاهدانه تهیه می‌شود، خالص‌ترین حالت ماده توهم‌زای مصرفی است که از شاهدانه به دست می‌آید. تأثیر حشیش، ناشی از تتراهیدروکانابینول (THC) است که یک توهم‌زای طبیعی به‌شمار می‌رود.

روش‌های گوناگونی برای مصرف حشیش وجود دارد. کشیدن حشیش با استفاده از چپق، قُلقُلی، قرار دادن بر روی قاشق داغ، به روش چلم و شایعتر از همه به صورت سیگاری در ترکیب با تنباکو یا گراس است. در کشور افغانستان نوعی مخلوط نوشیدنی از مواد مختلف و روغن شاهدانه ماده می‌سازند و مصرف می‌کنند که نشئگی آن با مصرف دودی متفاوت و طولانی و از ماندگاری بیشتری برخوردار است و مطابق با فتوای علمای مسلمان حرام است. استفاده خوراکی از حشیش هم ممکن است. آن را می‌توان به تنهایی خورد یا با حل کردن در روغن پخت به عنوان یک ماده افزودنی در انواع کیک و شیرینی مصرف کرد.


بزرگ‌ترین مراکز تولید حشیش در جهان، کشورهای افغانستان مراکش و پاراگوئه هستند و استرالیا، ایالات متحده آمریکا و کانادا هم بیشترین تعداد مصرف‌کنندگان حشیش و گراس را در خود جای داده‌اند.


تریاک | تریاک عصاره در هوا خشک شده گل خشخاش است که با تیغ کشیدن به دور کاسبرگ این گل به دست می‌آید.

بیش از یازده درصد تریاک را مرفین تشکیل می‌دهد که یک آلکالوئید از نوع اپیویید است. مصرف طولانی مدت و مداوم مرفین باعث مقاوم شدن بدن و به وجود آمدن مقاومت بدنی (تلورانس)، و در نتیجه بروز اعتیاد می‌شود. همچنین مرفین عامل اصلی اختلالات و عوارض جانبی احتمالی است که مصرف طولانی مدت تریاک در بدن ایجاد می‌کند. مرفین از طریق فرایندهای شیمیایی به هروئین تبدیل می‌شود. تریاک بیشتر برای تولید هروئین کشت می‌شود، به‌طوری‌که اکثر تریاک وارد شده به کشور آمریکا به اجزای تشکیل دهنده آن تبدیل می‌شود. در تریاک آلکالوئیدهای دیگری نیز وجود دارد، از جمله؛ کدئین، نارسئین، پاپاورین و نوسکاپین و تبائین.

از قسمت‌های دیگر گیاه خشخاش و گیاهان هم‌خانواده آن مواد دیگری با خصوصیات مشابه و ضعیفتر از تریاک به‌دست می‌آیند. کشت خشخاش به‌منظور استفاده غذایی از دانه‌های آن، و کاربرد تریاک برای تخفیف درد و بی‌حسی و همچنین در مراسم مذهبی حداقل از عصر برنز به این سو ادامه داشته‌است. سومریان، آشوری‌ها، مصری‌ها، اهالی جزیره کرت، مینوسیان، یونانیان، رومی‌ها، ایرانیان و اعراب هر یک در معرفی این گیاه نقشی داشته‌اند.

تریاک بیش از همه به‌دلیل خصوصیات ضد درد و بی‌حس‌کننده آن که موجب می‌شد تا اعمال جراحی ممکن شود، مورد توجه پزشکان و جراحان بود. مصرف تریاک به شکل سنتی آن تا هنگام جنگ داخلی آمریکا ادامه یافت. از آن پس با استخراج مرفین و قابلیت تزریق آن این دارو به مهمترین داروی ضد درد برای مجروحان جنگی تبدیل شد. مرفین هنوز هم پرمصرف‌ترین دارو برای مجروحان جنگی و مصدومان سوانح است. بر اساس یک تحقیق که در سال ۱۹۹۹ انجام شده ایران بیش از هر کشور دیگری با گرفتاری‌های ناشی از مصرف تریاک غیرقانونی روبروست. بر اساس این تحقیق ۲٫۸ درصد از جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال ایران با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

هروئین | هروئین یا دی استیل مرفین ماده مخدری از مشتقات مرفین و شدیداً اعتیادآور است. افرادی را که این مخدر را مصرف می‌کنند هروئینی می‌نامند. خرید، فروش و تملک این ماده تقریباً در همه کشورهای دنیا غیرقانونی است. نام هرویین از واژه یونانی هیرو به معنی قهرمان گرفته شده‌است. در این فرایند از یک کیلوگرم مرفین حدود ۹۰۰ گرم هرویین به دست می‌آمد که به آن دی استیل مرفین نیزگفته می‌شود. هروئین در ایران به اسامی عامیانه گَرد و دَوا هم خوانده می‌شود. هروئینی که برای مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد اغلب به صورت قرص مصرف شده یا به صورت محلول تزریق می‌شود. تعدادی از افیون‌های صنعتی از خانواده مرفین (اپیوییدها) که برای مصارف پزشکی و دارویی تولید می‌شوند، خواصی مشابه هرویین دارند. از جمله این مواد می‌توان به دی هیدرو کدئین (DF 118s)، پتیدین (که اغلب برای کاهش درد زایمان استفاده می‌شود)، دیکونال(دیپیپانون)، پالفیوم، ترامادول، و متادون (که اغلب در برنامه‌های درمانی به عنوان جایگزینی برای اعتیاد به هروئین تجویز می‌شود) اشاره نمود.